تاریخچه سازمان امور عشایر ایران:جامعه عشایری ایران در طول تاریخ پرفراز و نشیب کشور همواره نقشی انکارناپذیر را در حوزه سیاست و اقتصاد کل کشور ایفا کرده است و با توجه به نقش غیر قابل اغماض این جامعه، دولت های گذشته هیچگاه نتوانستند این قشر غیور و مولد را به حاشیه برانند؛ اما وجود ضعفهای متعدد در این دولت ها باعث شده بود که ساماندهی مناسب و قابل توجهی نیز تا بعد از انقلاب اسلامی در زمینه امور مربوط به عشایر صورت نگیرد و همه ارگانهایی که در این زمینه شروع به فعالیت کرده بودند نیز دچار ضعفها و کاستی هایی بودند که بدون دستیابی به نتایج مفید و قابل توجه، با دیگر ارگانها جایگزین می شدند.
اولین ارگانی که در این زمینه تشکیل شد، شورایی به نام "شورای عشایری" بود که در سال 1325 تاسیس شد و چون این شورا در انجام امور محوله اش ناکام ماند، در سال 1345 برای جبران این ضعف، کمیته ای به منظور تدوین برنامه های عشایری در برنامه چهارم تشکیل شد. اما این کمیته هم تنها دو سال فعالیت داشت و در سال 1347، مسئولیت آن به دفتر آبادانی مناطق عشایری در وزارت مسکن و آبادانی سپرده شد. در سال 1351 این طرح هم تغییر نام یافت و تحت عنوان "دامداران متحرک ایران"، اجرای آن به وزارت کشاورزی و منابع طبیعی واگذار شد. در نهایت، در اسفند ماه سال 1353، سازمان دامداران متحرک با یک پشتوانه قانونی تشکیل شد که این سازمان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ابتدا به مرکز عشایری ایران و سپس به "سازمان امور عشایر ایران" تغییر نام یافت و همچنان به وزارت کشاورزی وابسته بود تا اینکه در سال 1362 از این وزارتخانه جدا شده و به وزارتخانه تازه تاسیس جهادسازندگی پیوست.
حضور و غیاب
سیسم احکام پرسنلی